An English translation will be available soon!

FallCam

Dertig à vijfenveertig procent van de thuiswonende ouderen en meer dan de helft van de rusthuisbewoners valt minstens eenmaal per jaar. Ongeveer één op drie tot zelfs één op twee valt meerdere keren per jaar. Het jaarlijkse aantal valincidenten bij 65-plussers, in België, bedraagt hierdoor meer dan één miljoen per jaar, een getal dat door de vergrijzing de komende jaren alleen maar zal toenemen. Valincidenten gaan vaak gepaard met ernstige letsels zoals breuken. De gevolgen hiervan leiden o.a. tot langdurige pijn, functionele achteruitgang en een afname van de levenskwaliteit. In de groep van 75-plussers zijn letsels de vijfde belangrijkste doodsoorzaak. De meeste van deze fatale letsels zijn gerelateerd aan valincidenten. Naast de zichtbare gevolgen zijn er tevens ingrijpende psychologische en sociale consequenties. Soms kunnen mensen zo bang zijn geworden om nog eens te vallen dat ze minder gaan bewegen. Dit kan zich vertalen in niet meer alleen een bad durven nemen of zelfs niet meer alleen buiten durven komen. Op deze manier neemt het valrisico nog toe en lopen ze het gevaar sneller geïsoleerd en zorgafhankelijk te worden. Valincidenten verhogen gevoelig de kans op institutionalisering en resulteren in het oplopen van de gezondheidszorgkosten.

Dit project richt zich op het bouwen en valideren van een camerasysteem voor de detectie van valincidenten bij thuiswonende ouderen. Het systeem wordt geïnstalleerd in verschillende kamers van de woning van een bejaarde met een verhoogd risico op vallen. Dit systeem staat in voor het alarmeren van een zorgverlener wanneer een valincident zich voordoet.

Een systeem dat op basis van camerabeelden alarmeert bij een val heeft de volgende voordelen:

• Het alarm wordt onafhankelijk gegenereerd, het berust niet op eigen initiatief van de oudere zoals dat het geval is bij een persoonlijke alarmknop. Ook in gevallen waar de oudere niet meer bij volle bewustzijn is na zijn of haar val wordt er toch een alarm gegenereerd.
• Door het alarm kan een hulpverlener snel ter plaatse komen om de oudere te helpen. Dit voorkomt dat de bejaarde (zeer) lang blijft liggen na het valincident, en bijkomende onrechtstreekse gevolgen zoals onderkoeling en uitdrogingsverschijnselen oplopen.
• Het systeem kan valangst verminderen en stelt ouderen in staat om langer zelfstandig thuis te kunnen blijven wonen en de overstap naar een zorginstelling uit te stellen of zelfs te vermijden.
• In tegenstelling tot accelerometers, gyroscopen, of alarm-drukknoppen is een camerasysteem volledig contactloos. De bejaarde hoeft dus niet eerst de sensoren of alarmknop aan te trekken of mee te nemen en kan deze ook niet meer vergeten.
• Bovendien kunnen na een valincident de omstandigheden nauwkeurig bestudeerd worden a.h.v. de camerabeelden, zodat preventiemaatregelen getroffen kunnen worden om een tweede gelijkaardige val te voorkomen.

In dit project zullen we een (prototype) valdetectie camerasysteem bouwen en valideren bij bejaarden met een verhoogd risico op vallen. Hiertoe zullen we achtereenvolgens:

• een experimenteel visiesysteem operationeel maken dat in staat is om een volledige woning van een thuiswonende bejaarde in beeld te brengen;
• een databank aanleggen van gelabelde beelden, bestaande uit zowel vallen en andere bewegingen geacteerd door simulanten alsook echte observatiebeelden van ouderen met een verhoogde kans op vallen;
• een bestaand algoritme voor valdetectie vanuit de literatuur implementeren en testen en verfijnen op basis van de opgenomen databank.
• dit algoritme implementeren op een embedded prototype platform zodat in real-time beelden verwerkt kunnen worden, waarbij de kostprijs en het vermogenverbruik zo laag mogelijk gehouden worden.
• met dit prototype uitvoerige experimenten doen, waarbij bejaarden met een hoge valfrequentie voor lange duur geobserveerd worden.

Back